Threat intelligence, siber tehditler hakkında toplanan, analiz edilen ve yorumlanan bilgidir. Bu bilgi, organizasyonların güvenlik kararlarını bilgilendirmek, saldırıları önlemek ve meydana gelen olaylara etkili şekilde müdahale etmek için kullanılır. Etkili threat intelligence, sadece teknik veri toplamakla sınırlı değildir; aynı zamanda bu veriyi bağlama oturtmak, anlamak ve harekete geçirilebilir hale getirmek gerektirir.
Indicators of Compromise (IoC), bir sistemin veya ağın güvenliğinin ihlal edildiğini gösteren gözlemlenebilir kanıtlardır. IoC'ler, threat intelligence'in temel yapı taşlarından biridir. Bu göstergeler, saldırıların tespit edilmesi, önlenmesi ve analiz edilmesi için kullanılır.
IoC'ler çeşitli türlerde olabilir:
IoC'ler, statik ve dinamik olmak üzere iki kategoriye ayrılabilir. Statik IoC'ler, dosya hash'leri gibi değişmeyen özelliklerdir. Dinamik IoC'ler ise IP adresleri veya domain'ler gibi zaman içinde değişebilen özelliklerdir. Modern saldırganlar, dinamik IoC'leri sık sık değiştirerek tespit edilmekten kaçınmaya çalışır.
IoC'lerin etkili kullanımı, bunların güvenlik sistemlerine entegre edilmesini gerektirir. SIEM sistemleri, firewall'lar, IDS/IPS sistemleri ve EDR çözümleri, IoC'leri kullanarak şüpheli aktiviteleri tespit edebilir. Ancak, IoC'lerin sürekli güncellenmesi ve doğrulanması kritiktir. Eski veya yanlış IoC'ler, false positive'lere yol açabilir ve güvenlik ekiplerinin zamanını boşa harcayabilir.
TTP, saldırganların kullandığı taktikler, teknikler ve prosedürlerdir. IoC'ler, belirli bir saldırıyı tespit etmek için kullanılırken, TTP'ler, saldırganların genel davranış kalıplarını ve stratejilerini anlamak için kullanılır. TTP analizi, sadece mevcut saldırıları değil, gelecekteki saldırıları da öngörmeye yardımcı olur.
Taktikler, saldırganların genel hedefleridir. Örneğin, "initial access" bir taktiktir—saldırganlar, hedef sistemlere erişim sağlamak ister. Teknikler, bu taktikleri gerçekleştirmek için kullanılan spesifik yöntemlerdir. Örneğin, "spear phishing attachment" bir tekniktir—saldırganlar, initial access sağlamak için spear phishing e-postaları kullanır. Prosedürler ise, belirli bir saldırgan grubunun veya tehdit aktörünün bu teknikleri nasıl uyguladığının detaylarıdır.
TTP analizi, threat intelligence'in en değerli bileşenlerinden biridir çünkü saldırganlar IoC'lerini değiştirebilir ancak TTP'lerini değiştirmek daha zordur. Bir saldırgan grubunun TTP'lerini anlamak, bu grubun gelecekteki saldırılarını öngörmeye ve bunlara karşı hazırlıklı olmaya yardımcı olur.
MITRE ATT&CK framework'ü, siber saldırganların kullandığı taktikleri ve teknikleri kategorize eden kapsamlı bir bilgi tabanıdır. Bu framework, threat intelligence ve güvenlik operasyonları için standart bir dil sağlar.
ATT&CK framework'ü, şu matrisleri içerir:
Her teknik, detaylı bir açıklama, gerçek dünya örnekleri, tespit yöntemleri ve azaltma stratejileri içerir. Bu framework, threat intelligence analistlerinin, saldırganların davranışlarını sistematik olarak analiz etmesine ve kategorize etmesine olanak tanır.
ATT&CK framework'ü, sadece tehdit analizi için değil, aynı zamanda güvenlik testleri ve red team operasyonları için de kullanılır. Red team'ler, bu framework'ü kullanarak gerçekçi saldırı senaryoları oluşturabilir. Blue team'ler ise, bu framework'ü kullanarak savunma stratejilerini geliştirebilir ve tespit kurallarını oluşturabilir.
Log analizi, threat intelligence'in pratik uygulamasının temelidir. Sistem logları, ağ logları, uygulama logları ve güvenlik cihazı logları, saldırıların kanıtlarını içerir. Ancak, bu loglar genellikle çok büyük hacimlerdedir ve içlerinde değerli bilgileri bulmak zor olabilir.
Etkili log analizi, şu adımları içerir:
Saldırı örüntüsü çıkarma, log analizinin en zorlu kısmıdır. Bu süreç, saldırganların davranış kalıplarını tanımlamayı ve bu kalıpları kullanarak gelecekteki saldırıları tespit etmeyi içerir. Örneğin, belirli bir saldırgan grubu, her zaman aynı sırayla teknikleri kullanıyor olabilir: önce credential harvesting, sonra lateral movement, sonra privilege escalation.
Machine learning ve behavioral analytics, saldırı örüntüsü çıkarmada giderek daha önemli hale geliyor. Bu teknolojiler, büyük log hacimlerinde anomali tespiti yapabilir ve insan analistlerin gözden kaçırabileceği örüntüleri bulabilir. Ancak, bu teknolojilerin etkili kullanımı, kaliteli eğitim verisi ve sürekli fine-tuning gerektirir.
Threat intelligence, sadece veri toplamakla sınırlı değildir; bu veriyi harekete geçirilebilir bilgiye dönüştürmek gerektirir. Etkili threat intelligence programı, şu bileşenleri içerir:
Threat intelligence, sadece dış kaynaklardan gelen bilgilerle sınırlı değildir. Organizasyonlar, kendi sistemlerinden topladıkları verileri de threat intelligence olarak kullanabilir. Internal threat intelligence, organizasyonun kendi tehdit ortamını anlamasına ve kendine özgü riskleri belirlemesine yardımcı olur.
Threat intelligence, modern siber güvenlik operasyonlarının kritik bir bileşenidir. IoC'ler, TTP'ler, MITRE ATT&CK framework'ü ve log analizi, threat intelligence'in temel araçlarıdır. Ancak, bu araçların etkili kullanımı, teknik becerinin yanı sıra analitik düşünce, bağlamsal anlayış ve stratejik vizyon gerektirir.
Etkili threat intelligence, organizasyonların sadece mevcut tehditlere karşı değil, aynı zamanda gelecekteki tehditlere karşı da hazırlıklı olmasını sağlar. Bu, sürekli öğrenme, adaptasyon ve iyileştirme gerektiren bir süreçtir. Threat intelligence, sadece bir araç değil, aynı zamanda bir zihniyettir—tehditleri anlama, öngörme ve bunlara karşı hazırlıklı olma zihniyeti.